Plaats 5: Krimpen aan den IJssel

Krimpen aan den IJssel is een plaats en gemeente in de Krimpenerwaard in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De gemeente telt 29.353 inwoners en heeft een oppervlakte van 8,93 km². Binnen de gemeentegrenzen liggen geen andere kernen.

Gemeentewapen van Krimpen aan den IJssel

De Algerabrug is een liggerbrug, met een stalen vakwerkbrug als hoofdoverspanning en een basculebrug als secundaire overspanning. De brug heeft met name aan de zijde van Krimpen aan den IJssel een aantal aanbruggen, wat de totale lengte naar 671 meter brengt. De hoofdoverspanning bedraagt 82 meter. Het brugdek is in gesloten toestand 8,5 meter hoog.

De Algerabrug heeft 1x2 rijstroken, plus een wisselstrook aan de noordzijde. De wisselstrook is slechts kort en verloopt niet over de gehele corridor, maar enkel over de brug. De wisselstrook is uitsluitend van en naar de Nieuwe Tiendweg in Krimpen toegankelijk. Ten westen en oosten van de brug zijn busstroken, waarbij voor en na de brug verkeerslichten zijn geplaatst om het verkeer op te houden zodat de bus voorrang krijgt. De brug ligt in de N210.

De Algerabrug ligt bij de Stormvloedkering Hollandse IJssel, het oudste kunstwerk van de Deltawerken. Daarnaast overspant de Algerabrug de Algerasluis, die enkel in gebruik is als de stormvloedkering gesloten is.

Geschiedenis

De Krimpenerwaard was oorspronkelijk alleen via veerdiensten over de Hollandse IJssel of de Lek te bereiken. Tijdens het begin van de automobilisatie in de jaren '20 werden plannen gemaakt voor de aanleg van een vaste oeververbinding over de Hollandse IJssel. Het duurde tot eind jaren '30 dat dit plan concreet werd. In 1939 werden voorbereidingen getroffen om een brug aan te leggen, maar het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog zorgde ervoor dat de brug niet in uitvoering kwam.

Direct na de oorlog had de bouw van de Algerabrug een lage prioriteit. Dit kwam mede omdat de Krimpenerwaard destijds nog vrijwel onbebouwd was en de hoeveelheid verkeer in de jaren '40 gering was. In 1953 vond de Watersnoodramp plaats. Direct daarna werd begonnen met de Deltawerken, waarvan de stormvloedkering Hollandse IJssel de eerste was. De stormvloedkering en brug is tussen 1954 en 1958 aangelegd, en openden op 22 oktober 1958[1]. De brug is vernoemd naar Dr. Jacob Algera (1902-1966). Algera was minister van Verkeer en Waterstaat.

Tegelijkertijd is de nieuwe autoweg door de Krimpenerwaard aangelegd. Dit was een geheel nieuwe route die alle bebouwde kommen vermeed. Krimpen begon destijds voor het eerst uit te breiden met nieuwe woonwijken. De N210 eindigde in eerste instantie direct ten westen van de Algerabrug in Capelle aan den IJssel. Het deel tussen de toen nieuwe A16 en de Algerabrug is in 1965 opengesteld. De N210 was in de jaren '60 administratief genummerd als de provinciale weg PW30.

Krimpen aan den IJssel begon vanaf de jaren '60 sterk te groeien. Eind jaren '60 bestond het al uit verschillende woonwijken. In de jaren '70 en '80 zijn er nog meer wijken aangelegd, waarmee de enkelbaans Algerabrug overbelast begon te raken. Daarom werd besloten om een wisselstrook aan de noordzijde van de Algerabrug aan te leggen. De wisselstrook is op 16 januari 1988 in gebruik genomen[2].

Kerk H. MARIA KONINGIN

Gemaal Reinier Blok werd in 1868 gebouwd ter vervanging van windmolens voor het op peil houden van de waterstanden in de Lekkerkerkse boezem (waarop de polders Den Hoek, Schuwagt en polder Zuidbroek water lozen), door afmaling op de Hollandse IJssel. Het object aan de IJsseldijk in de gemeente Krimpen aan den IJssel vertoont de kenmerken van een eenvoudige Waterstaatsstijl en is binnendijks gelegen vlak achter de Westerse Lekkerkerkse sluis die als inlaatsluis dienstdeed.

In 1878 werd de machinekamer vergroot ten behoeve van vier nieuwe ketels. In 1911 werd de stoommachine vervangen door een dieselmotor. De schoorsteen van het stoomgemaal is afgebroken.

Het gemaal is genoemd naar de toenmalige schout van de polders Den Hoek en Schuwagt, Reinier Blok.

Het object is niet langer meer in gebruik als gemaal en aangewezen als rijksmonument.

Begraafplaats "IJsseldijk" in Krimpen aan den IJssel.

Deze begraafplaats staat ook bekend als "Algemene Begraafplaats" en is gelegen aan de IJsseldijk. Er zijn twee herkenbare gedeelten: het

oude gedeelte net na de ingang en een nieuwer gedeelte, dat in het begin van de 20e eeuw is aangelegd.

Tegenwoordig (2015) vinden er op deze begraafplaats alleen nog maar bijzettingen plaats en worden er geen nieuwe graven meer uitgegeven. Wel worden nog urnengraven uitgegeven.

Op de begraafplaats staat een eenvoudige kleine aula.

Ook is er het herdenkingsmonument te vinden ter herinnering aan de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en het graf van de militairen uit Krimpen aan den IJssel, die in deze oorlog zijn omgekomen.

Het Streekmuseum Krimpenerwaard is een museum in Krimpen aan den IJssel in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het museum heeft een gemengde collectie waarin de geschiedenis van de Krimpenerwaard in het begin van de 20e eeuw centraal staat.

De Ark van Noach (ook wel bekend als de Ark van Johan) is een houten en stalen reconstructie van de gelijknamige Bijbelse ark, gebouwd door de Nederlandse aannemer en timmerman Johan Huibers. Hij is gebouwd als een vervolg op de kleine ark die half zo lang was.

De ark is 119 m lang, 30 m breed, en 23 m hoog, ongeveer even groot als het Bijbelse voorbeeld, maar dan iets korter, breder en hoger. Er zijn zeven verdiepingen. De verborgen drijvende bodem bestaat uit twaalf aan elkaar gelaste stalen pontons, tezamen 115 m lang en 19 m breed. Daarop rust de eerste verdieping, bestaande uit negen omgekeerde aan elkaar gelaste stalen pontons, die met hout bekleed zijn. Dankzij de pontons heeft de eerste verdieping geen pilaren nodig, het stalen plafond steunt op de pontonwanden. De tweede verdieping daarentegen heeft een plafond dat op een woud van palen steunt. De pontons zijn oude LASH-bakken die in het verleden gebruikt werden voor vrachtvervoer. Op de binnenwateren werden ze gebruikt als drijfbakken die met duwboten naar hun bestemming gebracht werden; voor transport over zee werden ze op een schip gehesen. Ze zijn stevig maar niet onkwetsbaar. Tijdens een storm in 2011 sloeg een ponton van de ark lek, toen de ark in de haven op drift raakte en vastliep.[1] De ark heeft twee spudpalen als alternatieve ankers. De enorme stalen kokers daarvan zijn zichtbaar in de amfitheaters.

Huibers heeft de ark met acht helpers in vier jaar tijd gebouwd; er werden 12.000 bomen voor gebruikt. De buitenkant is van grenen dat weerbestendig is, maar dat door zon en regen wel vergrijst. De bouwkosten waren 4 miljoen euro. De ark werd in 2012 in Dordrecht opengesteld voor publiek. In 3,5 jaar tijd trok het schip 280.000 bezoekers.[2]

De ark was onderdeel van de botenparade tijdens Koningsdag 2015. De ark verhuisde in 2016 naar een tijdelijke ligplaats in Krimpen aan den IJssel, en is sindsdien gesloten voor publiek.

De ark kan door sleepboten versleept worden over de binnenwateren, maar is niet zeewaardig. Huibers wil met de ark nog naar overzeese bestemmingen, de ark zal dan op een groot ponton of transportschip over zee vervoerd worden.