Plaats 36 : Otterlo

Otterlo is een esdorp in de Nederlandse gemeente Ede, provincie Gelderland. Het dorp en het omliggende buitengebied had in 2019 2.230 inwoners. Op 1 januari 1812 werd Otterlo als zelfstandige gemeente van Ede afgesplitst.

Gemeente: Ede Bevolking: 2.380 (1 jan. 2006) Provincie: Gelderland Inwoners (BAG, 2019): 2.230

Dit monument herdenkt de evacuatie van veel mensen naar Otterlo tijdens de slag om Arnhem in september 1944. Voor meer informatie kunt u het getuigenverhaal lezen, informatie over de evacuatie vindt u in dit artikel. Het monument is een stenen zuil. Hierop staat o.a. Otterlo 855 1955 Er zit een plaquette op met de tekst: NED. RODE KRUIS EVACUATIE TIJD 24 SEPT. 1944 1945

Er zijn 3 monumenten: - RVS plaquette met de namen van de personen die sneuvelden tijdens de bevrijding van Otterlo: Canadese en Britse militairen, alsmede 4 burgers - Een gedenksteen met Maple leaf motief en de tekst "AT THE GOING DOWN OF THE SUN. AND IN THE MORNING. WE WILL REMEMBER THEM" - Betonnen gedenksteen met de tekst "1940 – 1945"

De Algemene Begraafplaats van Otterlo bevat de graven van drie Britse soldaten die gesneuveld zijn op 17 april 1945.

De Hervormde kerk van het dorp Otterlo in de Nederlandse provincie Gelderland is eigendom van de Hervormde gemeente van Otterlo en wordt wekelijks gebruikt voor kerkdiensten. Er was in 1215 reeds sprake van een kerkgebouw in Otterlo. Er was in dat jaar sprake van het Kerspel Otterlo

Het Jachthuis Sint Hubertus, het voormalige buitenverblijf van het echtpaar Kröller-Müller, is één van de belangrijkste gebouwen van Nederland. Het Jachthuis is ontworpen door de beroemde architect Hendrikus Petrus Berlage (1856-1934). Berlage werkte al voor de Kröllers voordat hij deze omvangrijke opdracht kreeg; de eerste opdracht was het ontwerpen van een kantoorgebouw in Londen. Een andere was die van het ontwerpen van de Schipborg, een modelboerderij in het Drentse Anloo. De opdracht voor het ontwerpen van het Jachthuis, het object dat de namen Berlage en Kröller-Müller pas echt voorgoed aan elkaar zou verbinden, ontving hij waarschijnlijk begin 1915.

In het begin van de twintigste eeuw kocht het in de handel rijk geworden koopmanspaar Kröller-Müller een aaneengesloten gebied van ongeveer 6000 hectare op de Veluwe tussen Hoenderloo en Otterlo. Hij had vooral oog voor de natuur, zij verzamelde moderne kunst. Voor het onderbrengen van de kunst werd een museum gebouwd, het nu wereldbekende museum Kröller-Müller.Vooral Mevrouw interesseerde zich ook voor bouwen. Ze wilde een bijzonder huis in het centrum van het landgoed de Hoge Veluwe., maar het had nogal wat voeten in aarde om daar een geschikte architect voor te vinden. Eerst werd contact gelegd met een Duitse architect, maar zijn plannen haalden het niet. Daarna volgde contact met de befaamde architect H.P. Berlage, bouwmeester van onder meer de Beurs in Amsterdam en het Gemeentemuseum in Den Haag. Hij werd in dienst genomen door de Heer Kröller in van zijn vele bedrijven. Ontworpen door Berlage Zes lange jaren, van 1914 tot 1920, werkt Berlage aan het ontwerp voor het jachtslot Sint Hubertus, maar aan het einde van deze periode wenst Berlage zijn vrijheid terug, want de banden met zijn opdrachtgevers beginnen te knellen. Vooral de dominante houding van Mevrouw Kröller-Müller bevalt hem niet. Berlage zelf schijnt echter ook geen gemakkelijk, want een gesloten man te zijn geweest. De afwerking van het gebouw, wel volgens de inzichten van Berlage, kwam voor rekening van de opvolger van Berlage, de Belgische architect Henry van de Velde, die zelf ook een aantal interieurdelen heeft ontworpen. Ook de schilder Bart van der Leck heeft een groot aandeel gehad in vele kunstwerken. Legende uit van Sint Hubertus Berlage heeft een groots ontwerp voor het slot gemaakt. Het slot beeldt de legende uit van Sint Hubertus, de jager, die oog in oog kwam te staan met een hert, dat een lichtend kruis droeg tussen de takken van zijn gewei. In de plattegrond van het slot is deze legende te herkennen. De twee vleugels bezijden het binnenplein vormen het gewei van het hert en de toren stelt het lichtend kruis voor. Ook in vele details, zoals de ramen, komen elementen uit de legende voor. Het hele gebouw is uitgevoerd in baksteen en maakt op de bezoeker een overweldigende indruk. Ook de binnenmuren zijn uitgevoerd in baksteen, veelal geglazuurde steen. Plafonds en muren zijn rijk aan ornamenten. Ook het meubilair is afgestemd op het gebouw en maakt in feite deel uit van het gehele ontwerp. Een totaalkunstwerk.

Het slot is nu eigendom van het rijk. Het wordt veel gebruikt voor het onderbrengen van gasten van de regering; hoogwaardigheidsbekleders, die hier een rustig verblijf kunnen hebben. Van tijd tot tijd kan het jachtslot door het publiek echter bezocht worden. Gewoonlijk dient hier tijdig een afspraak voor te worden gemaakt. Ligging Het Sint Hubertusslot ligt in het noordelijk deel van het Nationale Park De Hoge Veluwe, dat allen toegankelijk is tegen betaling. Als het Sint Hubertusslot toegankelijk is, moet voor een bezoek een extra donatie worden gedaan. Het Nationale Park de Hoge Veluwe heeft drie ingangen. Eén in Otterlo, één in Hoenderloo en de zuidelijke ingang, die zich ten noorden van Arnhem aan de Konigsweg bevindt.

Een bezoek aan het Nationale Park kan een dag recreatie betekenen. Er bevinden zich behalve het Sint Hubertusslot, een ondergronds natuurmuseum en het museum voor moderne beeldende kunst Kröller-Müller. Verder zijn er in het park wildobservatieplaatsen en liggen er 42 km toeristische rijwielpaden, waarvan gebruik gemaakt kan worden met de witte fietsen, die bij de ingangen van het park aanwezig zijn. Jachtslot Sint HubertusAchter de hekken van Park De Hoge Veluwe staat het jachtslot Sint Hubertus. Architect Hendrik Petrus Berlage ontwierp het gebouw in 1914 in opdracht van het echtpaar Helene en Anton Kröller-Müller. De bouw duurde van 1915 tot 1920. Helene en Anton bemoeiden zich steeds met het ontwerp en de bouw van hun woonhuis. Uiteindelijk raakte het geduld van Berlage op en nam Henry van de Velde zijn werk over. Jachtslot Sint Hubertus Sint HubertusAnton en Helene Kröller-Müller bouwden bij Otterlo op de Veluwe een buitenverblijf waar zij familie, vrienden en relaties ontvingen. De ongerepte natuur van hun landgoed De Hoge Veluwe bood genoeg vertier: wandelen, jagen, paardrijden of een tochtje met de sjees, het kon allemaal.

Het pompgebouw in het nationale park De Hoge Veluwe bij het jachtslot Sint-Hubertus werd gebouwd in 1923. Het is het oorspronkelijke voetstuk voor een 'Amerikaanse windmotor'. Met deze gietijzeren windmolen werd grondwater voor de grote vijver bij het jachthuis Sint-Hubertus opgepompt. Het oppompen van water bleek echter niet nodig en de Amerikaanse windmolen op het pompgebouw werd weer afgebroken. De resterende onderbouw met het platte dak is nu een rijksmonument. In het pompgebouw treft u een waterput aan.

Het pompgebouw werd ontworpen door de kunstenaar en architect Henry van de Velde. Deze Belgische alleskunner was ook betrokken bij de bouw van het jachtslot en het Kröller-Müller Museum.

Het pompgebouw is opgetrokken uit baksteen met grove brokken Moulbronner zandsteen. Boven de deuropening ziet u het embleem van De Hoge Veluwe. In het pompgebouw is te zien dat ook met andere materialen werd gewerkt. De deur is van gietijzer. In een bovenhoek trof ik in december 2012 betonrot aan. Een deel van de bewapening was zichtbaar. "Het gebouw vertoont elementen uit de christelijke en theosofische symboliek en sluit met zijn mastaba-vorm aan bij de Egyptische bouwstijl die rond de eeuwwisseling in zwang was," meldt een verklarend bord. Het popgebouw lijkt op een Egyptische tempel en behoort tot de opvallendste bouwwerken die Henry van de Velde ontwierp.